Voordat ik ga vertellen hoe een goede trainer soms ‘dom’, ‘lui’ en ‘dakloos’ kan zijn, is enige nuancering op zijn plaats. In de titel staat namelijk ‘soms’.

Ik zeg niet dat betrokkenheid, inleven in behoefte, voorzetjes of duwtjes geven, reflecteren, eigen ervaringen inbrengen, etc. etc. niet belangrijk zijn. In tegendeel. Dat is je werk!

Maar soms… is het nodig om je even terug te trekken.

Situaties die vragen om ‘dom, lui en dakloos’

Soms heb je als teamtrainer of adviseur het gevoel, vergeef me de uitspraak, om aan een ‘dood paard’ te trekken. Je hebt alles al geprobeerd en toch lijkt er geen vordering te komen. Deelnemers knikken ja, zijn positief over je inbreng, maar het gaat allemaal zo langzaam… Wat is er toch aan de hand?

Dit is nu typisch een geval waarin je kunt overwegen wat meer dom, lui of dakloos te worden.

Hoe dan?

Dom: de ‘Waarom-vraag’ stellen

Jouw vakkennis is voor jou zó logisch, zo’n open deur, dat je soms vergeet dat dit niet het geval is voor je deelnemer. Je loopt voor de groep uit zonder het te merken. En praat ‘over de hoofden heen’.

Dan kan het handig zijn om een beetje ‘dommer’ te worden. Hoe? Nou, eenvoudig door de ‘waarom-vraag’ te stellen. En dan niet met het eerste antwoord genoegen te nemen. Vraag eens door… en nog eens.

Waarom denkt iemand zoals hij denkt? En doet iemand wat hij doet?

Pas als je dat weet, dan kun je hem gaan volgen in plaats van voor hem uit te lopen. En kun je ‘voorzetjes en duwtjes geven’, die wél aankomen. Zodat de deelnemer zelf de benodigde denkstappen gaat nemen.

Lui: het initiatief terugleggen

Ken je dat? Hoe harder jij ‘werkt’, hoe meer de cursist achterover leunt. Je bent je er wel van bewust, en toch ben je geneigd nóg harder te gaan werken.

Hoe kun je dit veranderen? Door je voor te nemen ‘lui’ te worden.

Ongemerkt is het initiatief namelijk steeds meer bij jou komen te liggen. Kantel deze dynamiek! Zet de volgende hulpmiddelen eens in:

  • wacht een stilte af; (Moeilijk!)
  • vraag wat de volgende stap zou moeten zijn;
  • leun eens achterover;
  • reageer door te hummen;
  • ‘papegaai’: herhaal een (deel van een) uitspraak (en wacht af);

Het is daarbij goed om (opnieuw) expliciet te maken dat jij bereid bent op welke manier dan ook te ‘helpen’ maar dat de klant zelf het werk zal moeten doen.

Dakloos: de Verantwoordelijkheid teruggeven

Je wil uiteraard graag dat je cursisten slagen! De cursisten zijn echter zelf verantwoordelijk voor hun prestatie. En jij bent in de eerste plaats verantwoordelijk voor het neerzetten van een kwalitatief goede training.
Een valkuil is het over te nemen van de cursist. Ongemerkt stuur je zijn hele ‘huishouden’ aan. Hoogste tijd om dakloos te worden!

Heb jij het lef om, als een team niet van plan lijkt iets met je tips te doen, te zeggen dat het misschien beter is er mee op te houden?

Oké, dat klinkt misschien wat rigoureus. Maar kun jij de verantwoordelijkheid terugleggen bij de cursist? Jezelf zo snel mogelijk weer ‘misbaar’ maken?
In het ‘nu’ levert het misschien geen populariteit op en zal de cursist even moeten slikken. Maar zet hij door, dan zal hij je dankbaar zijn.